- toxuma
- doku
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
toxuma — 1. «Toxumaq»dan f. is. Toxumanı davam etdirmək üçün ip sol əlin şəhadət barmağı üzərində eyni qaydada saxlanılır. 2. is. Toxunmuş arşınmalı, parça. İpək toxuma. Dekorativ toxuma. 3. is. biol. Bir birilə bağlı olan və orqanizmdə eyni vəzifələri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəsicə — ə. toxuma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xalçaçılıq — is. Xalça toxuma sənəti; xalça toxuma işi (bir istehsal sahəsi kimi). Xalçaçılıq sexi. Xalçaçılıq ustası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axda — I (Şəki) 1. toxumsuz (tut) 2. çərdəyi çıxarılmış (zoğal) II (Şəki) seçmə. – Sümbül seçif alınan toxuma axda toxum diyillər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ütüx’ — I (Ağdaş, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) tez üşüyən, soyuğa davamsız. – Sən lap ütüx’sən ki, heç həvlə havada da adam üşüyə:r? (Şəki) ◊ Ütüy olmax (Ağdaş) – tez üşümək, soyuğa davamsız olmaq. – Sən çox ütüy olmusan II (Ağdam, Cəbrayıl, Kürdəmir,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baftə — f. toxuma parça … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kala — f. 1) parça, toxuma; 2) maya, kapital … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənsuc — ə. 1) toxunmuş; 2) toxuma (parça və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qişa’ — ə. canlı orqanizmin bəzi hissələrini örtən toxuma, pərdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qumaş — ə. 1) toxunma parça; toxuma; 2) m. əziz, əzizxələf; övlad; 3) m. incə, zərif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
birləşdirici — sif. İki, ya çox şeyi birbiri ilə birləşdirən, bağlayan, birləşdirmə vəzifəsini görən. Dəmiryol şəhərləri birləşdirici bir vasitədir. Birləşdirici maddə. Birləşdirici toxuma anat. – Qazıma qıfılları qazıma borularını bir birinə bağlayıb, qazıma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti